Τώρα παίζουμε;
Ποιοι είμαστε
Μια οµάδα νέων κοινωνικών επιστηµόνων και καλλιτεχνών που επιµένουµε να πιστεύουµε πως η δηµιουργία, η συνεργασία και το παιχνίδι συνιστούν ηχηρή απάντηση, όχι µόνο στην αποµόνωση, την κατάθλιψη και πλήθος άλλων ψυχοσωµατικών ασθενειών ―χαρακτηριστικό γνώρισµα του πολιτισµού µας τα τελευταία χρόνια ―αλλά κι απέναντι στη βία, την ανεργία, την ελλιπή παιδεία και άλλα φαινόµενα κοινωνικής παθογένειας.
Ελάτε να παίξουμε λοιπόν!!!
Αρχική έμπνευση
Δοκιµάζοντας να ανοίξουµε νέους δρόµους για µια πιο ουσιαστική επαφή µε τη γνώση του κόσµου, του εαυτού µας και των άλλων γύρω µας, οδηγήθηκαµε στο συνδυασµό γνώσεων και µεθόδων από τις κοινωνικές-ανθρωπιστικές επιστήµες, µε την τέχνη του θεάτρου, την λογοτεχνία και τα εικαστικά.
Δηµιουργήσαµε, λοιπόν, ένα ιδιότυπο πρόγραµµα που στοχεύει, µέσα από τη δυναµική της οµάδας, στην συν-κίνηση σώµατος, πνεύµατος και ψυχής, αναγνωρίζοντας τον αδιαίρετο χαρακτήρα τους. Η βιωµατική αυτή προσέγγιση κόσµου, εαυτού και αλλήλων, αφενός αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο εκπαίδευσης, αφετέρου συνιστά µια ικανή µέθοδο πρόληψης και αντιµετώπισης ψυχοσωµατικών ασθενειών και µαθησιακών δυσκολιών, καθώς συµβάλλει στην υγιή, συνολική ανάπτυξη προσωπικοτήτων, που δύνανται να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και να συνυπάρξουν.
Βασικές έννοιες
Συναισθηµατική νοηµοσύνη: Η ανάπτυξη της Συναισθηµατικής Νοηµοσύνης σηµαίνει και ανάπτυξη δεξιοτήτων που είναι απαραίτητες σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις: ικανότητα αντίληψης, αυτοελέγχου, κατανόηση των συναισθηµάτων και των απόψεων του άλλου, σεβασµό στη διαφορετικότητα, εξάσκηση στην εύρεση τρόπων επίλυσης συγκρούσεων και προβληµάτων, συνεργασία, προσωπική υπευθυνότητα, εκπλήρωση υποχρεώσεων, αυτοεπίγνωση και αυτοαποδοχή. Η ανάπτυξη της συναισθηµατικής νοηµοσύνης είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της πιο θεµελιώδους ανθρώπινης ικανότητας: της ενσυναίσθησης, δηλαδή της ικανότητας που αποκτά κανείς να “µπαίνει” στη θέση του άλλου, να τον συναισθάνεται, να αναγνωρίζει, να κατανοεί και να αποδέχεται τα συναισθήµατά και τη διαφορετικότητά του.
Διαπολιτισµική εκπαίδευση: Μέσα από την ανάπτυξη της ενσυναίσθησης και της κριτικής σκέψης προσεγγίζουµε το διαφορετικό. Μέσα από τις αρχετυπικές µορφές των µύθων, τα παιδιά έρχονται σε επαφή µε την πολυδιάστατη ανθρώπινη φύση, συµπάσχουν µε τους ήρωες, κατανοούν τη διαφορετικότητα µέσα από τις αποκλίσεις αλλά και την εγγύτητα µεταξύ διαφορετικών πολιτισµών. Η οµάδα και η καλλιτεχνική δηµιουργία συνιστούν έναν συµβολικό τόπο συνάντησης.
Συλλογική δηµιουργία: Η αναγνώριση και αποδοχή του εαυτού µας και άρα η δυνατότητα να αναγνωρίσουµε και να αποδεχτούµε τον άλλον αποτελούν τις προϋποθέσεις για την κοινωνική συνύπαρξη, την αλληλεγγύη, την συνδιαµόρφωση. Η συλλογικότητα δύναται να αποτελέσει τον πυρήνα για την ανάπτυξη αυτόνοµων, ελεύθερων υποκειµένων που αλληλεπιδρούν και παράγουν κοινωνικά νοήµατα µέσα από τη δηµιουργία.
